wiersze...

odnalazłam dzisiaj mail sprzed prawie roku, w którym Hania K. przesyła mi wiersze dla moich dzieci… Zupełnie o nich zapomniałam. Muszę do nich wrócić. Są takie piękne…

O Rupakach

Usiądź przy mnie, mamusiu.

Coś ci powiem do uszka...

Wiesz, kto do mnie przychodzi,

jak się kładę do łóżka?

Takie śliczne, pucha te,

kolorowe jak ptaki...

Za nic w świecie nie zgadniesz!

To przychodzą RUPAKI !

Te RUPAKI, mamusiu,

to są takie zwierzaki -

trochę jakby kociaki,

trochę jakby dzieciaki,

trochę jakby motyle,

krokodyle czy raki...

Nie rozumiesz, mamusiu?

No, po prostu - RUPAKI!

Są RUPAKI dorosłe

i RUPAKI - dzieciaki,

są RUPAKI - dziewczyny

i RUPAKI - chłopaki,

są RUPAKI - mądrale

i RUPAKI - głuptaki,

są brzydale i wcale,

wcale ładne RUPAKl...

Te RUPAKI mieszkają

w różnych dziurach i kątach,

i na przykład za szafą,

gdzie się kurzu nie sprząta,

i w szufladzie tatusia,

i na półce z książkami,

i w wózeczku dla lalki

też nocują czasami.

Strasznie boją się myszy

i nie lubią jeść sera,

zawsze tańczą kozaka,

gdy na burzę się zbiera,

śpią w kaloszach, a kąpiel

zawsze biorą we frakach...

Nie chcesz wierzyć? Naprawdę!

Ja się znam na RUPAKACH !

Jeśli spotkasz któregoś

w kuchni albo w łazience,

to go możesz pogłaskać

albo wziąć go na ręce,

tylko nie mów przypadkiem:

Jejku, co za pokraka!,

bo ty nie wiesz, jak łatwo

jest obrazić RUPAKA!

Popatrz, popatrz, już przyszły.

Jeden siedzi na oknie!

Oj, przepraszam, mamusiu,

że tak ziewam okropnie!

Jak mi bajkę opowie,

to powtórzę ci rano...

Teraz już mnie pocałuj...

Zaraz zasnę... Dobranoc!

Listy

W bardzo pięknej sukni w kwiaty

pisze mama list do taty:

"Kochany tato!

Bardzo cię kocham!

Nudno mi trochę!

Więc kup mi proszę,

trzy niespodzianki:

żywego pieska,

misia i sanki,

i jeszcze rower,

i jeszcze za to

bardzo cię kocham

"Kochany tato!"

W pięknej kurtce od piżamy

pisze tata list do mamy:

"Kochana mamo!

Jestem już grzeczny

i nie grymaszę

przy zupach mlecznych.

Więc kup mi, proszę

trzy niespodzianki:

lalkę i pralkę

i wycinanki,

i jeszcze farby

kup mi tak samo!

Bardzo cię kocham

Kochana mamo!"

Na tym się kończy zabawa cała

mama córeczkę spać zawołała.

Mama ma zmartwienie

Mama usiadła przy oknie.

Mama ma oczy mokre.

Mama milczy i patrzy w ziemię.

Pewnie ma jakieś zmartwienie.

Zrobiłam dla niej teatrzyk

a ona wcale nie patrzy.

Przyniosłam w złotku orzecha

a ona się nie uśmiecha.

Usiądę sobie przy mamie,

obejmę mamę rękami

i tak jej powiem na uszko:

"Mamusiu, moje jabłuszko!

Mamusiu, moje słoneczko!..."

Mama uśmiechnie się do mnie

i powie "Moja córeczko..."

Moja siostra królewna

Moja siostra królewna

ma z papieru koronę

i ma długie warkocze,

i ma oczy zielone,

moja siostra królewna.

Moja siostra królewna

jest najlepsza na świecie,

kiedy bajki mi czyta

albo gra mi na flecie,

moja siostra królewna.

A jak stoi przed lustrem

i mnie wcale nie słucha,

wtedy mówię jej na złość,

że jest wstrętna ropucha,

a nie żadna królewna.

Jak ją rąbnę niechcący,

zaraz leci do mamy,

ale to jest nieważne,

bo i tak się kochamy

z moją siostrą królewną.

Rano idzie do szkoły

w swym czerwonym berecie

i z tornistrem na plecach,

a wy wcale nie wiecie,

że to idzie królewna.

Świnka

- Chodźmy bawić się do Oli!

- Niee, jej mama nie pozwoli!

Tylko nie mów nic nikomu!

Oni mają świnkę w domu!

- Co ty mówisz? Jaką świnkę?

Czy ma ryjek i szczecinkę?

Czym ją karmią? Cukierkami?

Czemu bawią się z nią sami?

- Popatrz w okno! Tam jest świnka!

- To nie świnka, to dziewczynka!

Siedzi smutna, zapuchnięta,

wielką chustką owinięta.

- Właśnie przyszła od doktora.

Ona jest na świnkę chora!

Trójkątna bajka

Była raz sobie skała

bardzo dziwna, TRÓJKĄTNA,

stał na tej skale pałac,

bardzo dziwny, TRÓJKĄTNY.

W pałacu tym na tronie

bardzo dziwnym, TRÓJKĄTNYM,

zasiadał król w koronie

bardzo dziwnej, TRÓJKĄTNEJ,

i patrzył z okna wieży

bardzo dziwnej, TRÓJKĄTNEJ,

na dzielnych swych rycerzy

bardzo dziwnych, TRÓJKĄTNYCH.

Aż kiedyś raz dworacy

na szczerozłotej tacy

przynieśli mu śniadanie

wykwintne niesłychanie -

a było to nieduże

zwyczajne jajko kurze,

bardzo dziwne,

OKRĄGŁE!

I krzyknął król:

,,No wiecie!

Toż to prawdziwa bajka!

Pomyśleć, że na świecie

są takie cudne jajka!

Więc niech mi odtąd wszędzie

OKRĄGŁYM wszystko będzie!"

Dworacy - nieboracy

zabrali się do pracy

i w ciągu jednej chwili

jak kazał, tak zrobili.

I odtąd stała skała

bardzo dziwna, OKRĄGŁA,

a na tej skale pałac

bardzo dziwny, OKRĄGŁY,

w pałacu zaś na tronie

bardzo dziwnym, OKRĄGŁYM,

zasiadał król w koronie

bardzo dziwnej, OKRĄGŁEJ,

i patrzył z okna wieży

bardzo dziwnej, OKRĄGŁEJ,

na dzielnych swych rycerzy

bardzo dziwnych, OKRĄGŁYCH.